Dutch Mountain Trail ervaringen

Dutch Mountain Trail ervaringen

De Dutch Mountain Trail wandelen en dan kamperen onderweg, wat zijn mijn ervaringen. Deze wandeling loopt door het Zuid-Limburgse heuvelland van Eygelshoven naar Maastricht en verbindt de Seven Summits. Dat zijn zeven rondwandelingen naar Zuid-Limburgse toppen waar je het beste een berggevoel kunt ervaren. De route is in totaal 101 km lang en telt 1718 hoogtemeters. In de bijbehorende wandelgids is de tocht onderverdeeld in 4 etappes van ongeveer 25 km. Het boekje bevat ook kaarten met een schaal van 1:25.000 en daarnaast ook een duidelijke routebeschrijving. Tijdens het wandelen moet ik natuurlijk zelf al mijn kampeerspullen bij me dragen, omdat ik tijdens de Dutch Mountain Trail wil kamperen onderweg, Zodoende ben ik al maanden bezig met trainen en voorbereidingen treffen.

Ik ben begonnen met meerdere dagen achter elkaar lange wandelingen te maken. Later heb ik mijn rugzak ingepakt en ben ik gaan wandelen met ongeveer 15 kg op mijn rug. Een paar keer heb ik door de duinen gewandeld om toch een beetje hoogtemeters te kunnen maken. Ook ben ik op zoek gegaan naar een lichtgewicht tentje en matje. De tweepersoonstent die ik al had woog iets meer dan 3 kilo. Nu heb ik de Nomad Jade 2 van ruim 1,5 kilo. De zelfopblaasbare mat die ik al had woog 1 kilo en heb ik vervangen voor de 0,5 kilo wegende Thermarest Neoair Xtherm. Ik heb de afgelopen maand steeds spullen terug uit mijn rugzak gehaald en vervangen door andere spullen die ik dacht dringender nodig te hebben. Al mijn overnachtingen zijn geboekt, dus ik ben er helemaal klaar voor.

Een goede voorbereiding voor de Dutch Mountain Trail

📚 Koop hier de wandelgids Dutch Mountain Trail
🎒 Kamperen onderweg? Dit zijn 15 handige lichtgewicht kampeerspullen
⛺ Lichtgewicht 2-peroonstent nodig? Lees de Nomad Jade 2 review
🍳 Zelf koken op de camping? Lees hier alles over een lichtgewicht kookset
🎡 Een gezellig dagje uit? Bezoek één van de leukste pretparken van Nederland

Ruim een uur later sta ik op de eerste van de Seven Summits, de Wilhelminaberg

In Eygelshoven heb ik een kamer in pension Art Galerie. Dat is iets meer dan een km lopen vanaf station Eygelshoven, wat ook het beginpunt van de Dutch Mountain Trail is. De eigenaresse, Gabriëlla, is heel hartelijk. Wanneer ik mijn tas op mijn kamer gelegd heb moet ik thee komen drinken met haar en haar vriendin Ria, die ook in het pension logeert. Daarna eet ik Zuurvlees op zijn Limburgs met frietjes op het terras van de Posthoorn. Als toetje bestel ik een donkerbruin biertje om heerlijk in het avondzonnetje op te drinken. Terug in het pension drink ik nog thee met Gabriella en Ria. Ria blijkt in Zandvoort te wonen en wanneer ik daar met mijn racefiets nog eens langs kom, moet ik zeker een keer koffie komen drinken. Ik ga op tijd slapen en in de tussentijd maakt Gabriëlla een ontbijt pakketje voor me voor morgenochtend.

Om half 7 vertrek ik en vlak nadat ik het station ben overgestoken loop ik al midden door een bos. Ik wandel langs verschillende vijvers en ruim een uur later sta ik op de eerste van de Seven Summits, de Wilhelminaberg. Om op de top te komen moet ik een onverhard pad dat recht de berg oploopt opklimmen. Af en toe moet ik stukjes op handen en voeten klimmen. Boven aangekomen neem ik een korte pauze en geniet ik even van het het uitzicht. Daarna is het een heel stuk vlakker lopen. Ik wandel langs een prachtig kasteel en daarna een heel stuk langs de oever van de Anstelerbeek. Het is een heel smal pad tussen het water en de steile oever, alsof je in het buitenland bent. Om half 10 stop ik een half uurtje voor een tweede ontbijt.

Na een half uur vervolg ik mijn tocht door de weilanden en de nog altijd brandende zon

Daarna loopt de route een heel stuk door weilanden. Hoewel het een beetje klimmen is maakt het lopen in de brandende zon het pas echt zwaar. Tegen 12 uur zit ik er even doorheen. Ik voel pijnlijke blaren ontstaan op mijn voeten. Natuurlijk zie ik geen bankje, dus plof ik neer op de stoeprand onder een viaduct. Ik zie mensen voorbij komen die ook de Dutch Mountain Trail aan het wandelen zijn, herkenbaar aan het boekje dat ze vast houden. Dat geeft me wel wat moed, want ik heb het idee dat ik helemaal niet opschiet. Ik eet peperkoek en een sinaasappel en plak een pleister op mijn voet. Na een half uur vervolg ik mijn tocht door de weilanden en de nog altijd brandende zon tot ik onderaan de Schneeberg sta, de tweede van de Seven Summits. Het pad naar de top ligt heerlijk in de schaduw.

Het pad gaat geleidelijk omhoog en rechts van me zie ik Vaals al liggen. Wat een mooi uitzicht heb je hier. Ik zie de camping al, Hoeve de Gastmolen, waar ik vannacht slaap. Helaas moet ik eerst aan de andere kant de Schneeberg af en dan door Vaals terug lopen naar de camping. Om op de top te komen moet ik nog één keer heel steil omhoog. Ik loop met 3 anderen naar beneden die ook de Dutch Mountain Trail lopen, maar wel al meer wandeltocht ervaringen hebben. Heel leuk hoe je elkaar gedurende de dag steeds weer tegenkomt. In Vaals gaan we ieder onze eigen weg en haal ik nog even wat boodschappen. De laatste 2 km naar de camping voelt als het zwaarste stuk van de dag. Dan eindelijk, na 30 km gelopen te hebben, bereik ik de camping. Wat heb ik genoten vandaag, maar nu even rusten.

Kamperen tijdens de Dutch Mountain Trail

Nadat ik even heb uitgerust in de schaduw van een boom zet ik mijn tent op en ga ik douchen. Ik heb tijdens het lopen 2 liter water gedronken en drink op de camping nog zeker 1 a 1,5 liter water. Ik deel de picknicktafel voor mijn tent met een moeder en dochter die dezelfde wandeling maken als mij. Zij hebben pizza laten bezorgen op de camping en ik kook er mijn eigen maaltje. Bij de pizza hebben ze een fles wijn besteld van 2 liter (minder kon niet) en ze delen wijn uit aan het hele trekkersveldje. We hebben zo een gezellige avond en wisselen ervaringen uit over dag 1 van de Dutch Mountain Trail. Tussen 9 en 10 kruipt iedereen van het veldje zijn tentje in. De meesten willen rond 6 uur gaan lopen. Mijn wekker staat ook op 5 uur.

Mijn wekker gaat dus om 5 uur al af. Ik zet meteen een keteltje water te kook voor koffie terwijl ik ondertussen mijn tent afbreek en mijn spullen inpak. Als ontbijt eet ik een bakje yoghurt met muesli dat ik gisteren gekocht heb en rond half 7 begin ik met lopen. Gisteravond heb ik al mijn blaren lek geprikt en leeg geduwd en vanmorgen heb ik er blaarpleisters op geplakt. Gelukkig heb ik er weinig last van. Vandaag is de officiële wandeling 23 km lang, maar ik moet nu eerst al 2 km terug lopen naar de route. De camping voor vanavond ligt ongeveer 1 à 1,5 km verder dan het officiële stoppunt, dus dat zal zo’n 27 km wandelen worden vandaag.

Dat betekend dat ik tot nu toe, inclusief pauzes, zo’n 3 km per uur loop

De wandeling van vandaag begint meteen met een stevige klim, namelijk naar de Vaalserberg. Verrassend genoeg niet een van de Seven Summits. Het is een prachtige klim door het bos naar het drielandenpunt. Daar neem ik even een korte pauze om een bak fruit te eten waarvoor ik vanmorgen geen geduld had. Het volgende stuk is een heel eind dalen door bossen en weilanden. Dit gaat niet perse sneller dan klimmen. Vooral met 15 kilo op je rug kan je niet te grote passen nemen en moet je goed uitkijken waar je je voeten neerzet. Ik ben dus continue mezelf aan het tegenhouden en dat ga ik zeker wel voelen in mijn kuiten. Ik neem vaker een korte pauze van 5 à 10 minuten om even iets te eten of drinken en natuurlijk om te genieten van de prachtige vergezichten.

Het toppunt is wel wanneer we ergens helemaal naar beneden moeten lopen om vervolgens direct weer helemaal terug naar boven te lopen. De route gaat een heel stuk door het bos en een paar keer moet ik op mijn telefoon kijken naar de gps route om zeker te weten dat ik nog wel goed loop. De paden zijn continue aan het stijgen en dalen en wanneer ik rond half 12 bij het dorpje Rott aankom ben ik eigenlijk al helemaal kapot. Mijn voetzolen doen heel erg zeer. Ik reken uit dat ik nog 13 km moet lopen. Dat betekend dat ik tot nu toe, inclusief pauzes, zo’n 3 km per uur loop. Waarschijnlijk kom ik pas eind de middag aan op de camping. Ik besluit nog 3 km te lopen tot aan Wahlwiller en daar een terrasje te zoeken om te lunchen.

Ik overweeg serieus om dag 3 van de Dutch Mountain Trail over te slaan

Daar mag ik aanschuiven aan tafel bij de moeder en dochter waarmee ik op de camping stond. Vanmorgen zijn we elkaar al een paar keer tegen gekomen. Zij lopen verder en ik bestel een kom tomatensoep en blijf een uur op het terras zitten. Ik ontmoet daar een man die ook de Dutch Mountain Trail aan het lopen is. Wanneer ik weg loop zeg ik: “je haalt me straks vast nog wel in”. De route gaat weer omhoog de wijngaarden in (Route des Vins) en daarna via het open veld verder. Ik loop nu ongeveer op gelijke hoogte als de top van Eyserbos, de derde van de Seven Summits. Maar natuurlijk moet ik eerst nog helemaal naar beneden lopen voordat ik Eyserbos kan gaan beklimmen.

Beneden aan de heuvel haalt de man van het terras mij inderdaad in. Je hebt het moeilijk hè? Hij loopt met me mee. Vanaf waar we nu zijn zou ik een stukje kunnen afsnijden en de klim naar Eyserbos over kunnen slaan, maar dat doe ik natuurlijk niet. Wel overweeg ik om dag 3 van de Dutch Mountain Trail over te slaan, maar dan wil ik vandaag de volledige route uitlopen. Hij stelt voor om met me mee te lopen naar de top, zodat ik wat afleiding heb. Hij kijkt ook eens beter naar mijn rugzak en trekt aan wat koorden, zodat hij beter aansluit aan mijn rug en minder aan mijn schouders hangt. Ik wilde vanaf het terras na 3 km pauze houden. Nu lopen we samen in één keer 5 km naar de top. Daar neem ik wel een pauze, terwijl hij weer verder loopt in zijn tempo.

Mijn hoofd is knalrood en mijn wangen gloeien helemaal

Het is iets na drieën wanneer ik begin aan de afdaling. De laatste voor vandaag. Mijn voeten doen zo zeer dat ik nauwelijks nog de ene voet voor de andere weet te zetten. Ook heb ik bijna geen energie meer. Het is 30 graden of warmer. Ik heb mijn camelbag van 2 liter al leeg gedronken en één van mijn twee flesjes van 0,5 liter erin leeg gegoten. Ik drink genoeg, maar door de hitte heb ik niet echt zin meer om te eten, terwijl dat wel zou moeten. Een vrouw waarmee ik gisteren de Schneeberg af ben gewandeld haalt me in en we lopen samen verder. Dit helpt me om in 1 keer tot in Gulpen door te lopen. Onderaan de Gulperberg, de vierde van de Seven Summits, giet ik mijn laatste flesje in mijn camelbag. Dan begin ik aan de steile klim van 500 meter omhoog.

Vanaf de top is het nog 750 meter op gelijke hoogte tot aan de camping. Daar kom ik rond half 5 aan. Ik strompel naar de staanplaatsen achteraan op de camping en ga dan in de schaduw van de auto van de buren in het gras liggen. Mijn hoofd is knalrood en mijn wangen gloeien helemaal. Ik kan mijn warmte met geen mogelijkheid nog kwijt. Na een half uur gelegen te hebben zet ik toch mijn tent maar op. De rest van de spullen liggen nog in het gras. Dan haal ik vooraan bij de camping een pizza die ik liggend in het gras op eet. Pas daarna vind ik de energie om de rest van mijn spullen ook op te ruimen. Ik ga voor mijn tent zitten met mijn onderbenen op mijn opgerolde slaapzak, zodat mijn hielen de grond niet raken.

Voordeel van kamperen tijdens de Dutch Mountain Trail is de sociale omgang met de buren

Een voordeel van kamperen tijdens de Dutch Mountain Trail is de sociale omgang met de buren op de camping. Iemand bied me een stoel aan, iemand anders komt me een koud biertje brengen en mijn directe buren nodigen me uit om een kopje thee bij hun te drinken. Wanneer ik ’s morgens wakker wordt bieden de overburen me een bakje koffie aan.

Ik mag een nachtje langer blijven op de camping, maar moet wel verhuizen naar een andere plek. Daarna strompel ik op en neer naar Gulpen voor boodschappen. Na een nachtje slapen vallen mijn voeten wel mee, maar ik heb vooral heel veel pijn in mijn kuiten. Daar had ik echt niet nog eens 30 km mee kunnen lopen. De rest van de middag breng ik door onder een grote boom onderaan de camping. Ik mag van de mensen die daar staan mijn soep opwarmen in hun caravan en ik krijg een groot glas limonade van ze.

Dutch Mountain Trail krijgt een vervolg

Uiteindelijk besluit ik om helemaal niet meer verder te lopen. Ik heb voor nu genoeg ervaringen opgedaan en ga de tweede helft van de Dutch Mountain Trail een andere keer wandelen. Het is vandaag 34 graden en morgen wordt het wederom minstens 29 graden. Dat zijn voor mij geen temperaturen om lange afstanden te wandelen. Gisteren heb ik 3 liter water gedronken en ik hoefde een hele dag niet naar de wc. Dat is echt niet goed. Bovendien kan ik niet goed eten als het zo warm is. Om lange afstanden te kunnen wandelen in heuvelachtig gebied moet je de hele dag door genoeg koolhydraten eten. Ook zijn mijn kuiten veel te pijnlijk om mee te lopen. Uiteindelijk heb ik 3 dagen spierpijn in mijn kuiten. Afstanden kan ik trainen in de omgeving waar ik woon, maar het wandelen in de heuvels dus duidelijk niet.

Daarnaast heb ik ook behoorlijk wat blaren. Het lijkt te komen omdat mijn sokken de hele dag nat blijven. Mijn hele voeten zijn week wanneer ik aan het einde van de dag mijn schoenen uit doe. De blaren kan ik wel behandelen, maar dat heeft geen zin als ik daarna geen goede sokken aan kan trekken. Op wat eigenlijk dag 4 van de Dutch Mountain Trail zou worden, loop ik opnieuw naar Gulpen. Daar eet ik een heerlijke Limburgse Kersenvlaai voordat ik de bus vanuit Gulpen naar Maastricht neem. In Maastricht breng ik nog een gezellig weekend met vrienden op de camping door ter afsluiting van mijn vakantie.

Mooie en nieuwe ervaringen tijdens het wandelen van de Dutch Mountain Trail en kamperen onderweg

Tijdens het lopen van de Dutch Mountain Trail en het kamperen onderweg heb ik veel mooie en nieuwe ervaringen opgedaan. Het is een prachtige omgeving om door te wandelen en ik heb genoten van de verre uitzichten en de smalle bospaadjes. Ik heb ook geen spijt van het besluit om alles zelf mee te nemen. Ik hou nu eenmaal van kamperen en geniet van de contacten die ik maak ’s avonds op de camping. Het gewicht van mijn rugzak was, zeker na het juist afstellen, prima te doen.

Natuurlijk heb ik ook dingen geleerd, 30 km per dag is, zeker in die hitte, voor mij nog een beetje te hoog gegrepen. Nu ik een keer gelopen heb kan ik altijd nog eens kritisch kijken naar wat ik echt mee moet nemen. En ik zal op zoek moeten naar betere wandelsokken die wèl droog blijven. Het loopt toch een stuk fijner zonder pijnlijke blaren. Ik heb er al bijzonder veel zin in om de laatste 50 km van de Dutch Mountain Trail te lopen, maar dan wel in meer dan 2 etappes 😅.