Als ik dat graag wil doen, dan doe ik het gewoon

De Dutch Mountain Trail wandelen is een langgekoesterde wens die in vervulling gaat. Deze trail bestaat toch nog helemaal niet zo lang? Dat klopt. Laat ik het zo zeggen: de wens om met mijn rugzak in “de bergen” te gaan wandelen is al heel oud. De eerste keer dat ik op pad ging had ik een veel te zware rugzak die bovendien niet goed paste. Toen ik me daarna ging inlezen liet ik me afschrikken door de negatieve adviezen om vooral niet solo te gaan bergwandelen. Ik heb het idee toen een beetje laten varen. Maar door het overlijden van een vriend en de daar uitvloeiende reizen die ik gemaakt heb, is de wens om dit te doen nooit helemaal verdwenen. Hoe ik veranderde van iemand die de hele zomer thuis bleef omdat er niemand met me mee wilde naar iemand die dacht: ik doe het gewoon

Ergens in 2008 had ik bedacht dat ik heel graag wilde gaan kamperen. Ik had een rotperiode achter de rug en ik wilde iets leuks gaan doen. Niet meer bij de pakken neer zitten. Mijn wens was om mijn tent ergens neer te zetten en vanaf die plek activiteiten te ondernemen, zoals wandelen, fietsen of kanoën in de natuur. En wanneer ik dacht dat ik daar klaar was, alles weer in te pakken en door te reizen naar de volgende plaats. Ik peilde bij mijn vrienden, maar die hadden geen zin, geen geld of al andere plannen. Moest ik dan weer een jaar “noodgedwongen” thuis blijven? Nee, besloot ik. Dat hoeft niet. Als ik dit heel graag wil doen, dan doe ik het gewoon, dan maar alleen. Dus kocht ik wat ik dacht nodig te hebben en plande een trip van 23 dagen naar Frankrijk.

Als ik dit heel graag wil doen, dan doe ik het gewoon, dan maar alleen

Ik was onder andere in de Provence en bezocht daar Gordes. Ik had ergens gelezen dat je daar vanuit Cavaillon naar toe kon wandelen. Dat wilde ik graag doen, met al mijn bagage naar Gordes lopen. Maar die eerste keer solo backpacken moest ik echt nog veel leren. Ik had veel te veel mee genomen en mijn rugzak woog ruim 20 kilo. Ik had hem ook niet in een speciaalzaak gekocht, maar heel goedkoop bij een bekende supermarkt waar ze niet alleen eten verkopen. Hij paste daardoor niet goed en hing volledig aan mijn schouders in plaats van te leunen op mijn heupen. Ik kon er absoluut niet langer dan een uur mee lopen. Die wandeling is er uiteraard nooit van gekomen, ik ben lekker met de bus gegaan. Het zaadje was wel geplant.

Eenmaal terug in Nederland ben ik me meer gaan verdiepen in het wandelen in de bergen. Ik heb een boek gekocht met wandelingen in de Pyreneeën (Tsja, waarom klein beginnen als je ergens enthousiast over bent?) en ik ben heel veel gaan inlezen. Wat ik eigenlijk overal tegenkwam was dat je beter niet in je eentje kunt gaan wandelen in de bergen. Als je je misstapt en niet verder kunt lopen, of een stukje naar beneden valt, dan is er niemand bij je die hulp kan gaan halen. Het werd indertijd heel erg afgeraden en ik had nog geen enkele ervaring op dat gebied. Deze dwingende adviezen zorgden ervoor dat ik niet meer in mijn eentje durfde te gaan. Toen heb ik het idee om te wandelen in de bergen met mijn kampeeruitrusting voor onbepaalde tijd geparkeerd. Mijn boeken met bergwandelingen staan sindsdien ongebruikt in mijn kast.

Ik wil niet terug kijken later en spijt hebben van alle dingen die ik niet heb gedaan

Ik had het idee van bergwandelen even laten varen, maar ik had wel de smaak van het rondreizen met mijn tent te pakken. Ondertussen had ik een fatsoenlijke rugzak gekocht bij een bekende outdoor winkel en me laten adviseren hoe ik hem goed kon afstellen en inpakken. In 2010 heb ik met het OV 3 weken door de Dordogne gereisd en in 2013 op die manier 3 weken door Zwitserland. Deze twee reizen heb ik ook beiden alleen ondernomen. Vanuit de plekken waar ik kampeerde heb ik prachtige wandelingen gemaakt. Soms waren dat aangegeven routes en soms routes uit een boekje. Bij sommige wandelingen kwam ik niet of nauwelijks iemand tegen onderweg. Het was een heerlijke manier om mijn altijd drukke hoofd tot rust te brengen. Hoewel ik toen dus veel wandelingen heb gemaakt in heuvelachtig gebied, ben ik nooit ècht de bergen in gegaan.

Niet zo lang nadat ik terug was uit Zwitserland werd een collega en vriend van mij, vlak na zijn pensioen, ernstig ziek. Één jaar na zijn pensioen, 3 dagen na zijn 66ste verjaardag, overleed hij. Omdat hij geen directe familie had heb ik hem vaak vergezeld naar ziekenhuisafspraken. Zodoende brachten we veel tijd door dat jaar. We hadden gesprekken over het leven en hij vertelde me over de dingen die hij graag nog had willen doen. Het was een intense en verdrietige periode, maar het heeft me wel wat geleerd. Ik wil niet terug kijken later en spijt hebben van alle dingen die ik niet heb gedaan. Nog meer besefte ik dat als ik iets heel graag wil – èn het is mogelijk – ik het niet moet uitstellen, maar het gewoon moet doen.

Een fantastisch gevoel wanneer je moe maar voldaan aankomt op je bestemming

Ik wilde meer van de wereld zien, verder van huis reizen, andere culturen leren kennen, bijzondere natuurverschijnselen met eigen ogen zien. Zodoende heb ik in de jaren daarna alle plekken bezocht die ik hoog op mijn wensenlijstje had staan. Ik ben in Lapland geweest, heb een week met een cruiseboot langs de Galapagos eilanden gevaren, heb de prachtigste wandelingen gemaakt in Peru en Patagonië èn heb de moais op Paaseiland met eigen ogen gezien. Dit waren allemaal georganiseerde reizen, dus de wandelingen maakte ik met de groep. Maar tijdens die reizen heb ik eindelijk wel de ervaring opgedaan met wandelen in de bergen. Ik vond het zwaar, maar wel zo leuk en spannend als dat ik me had voorgesteld. En wat een fantastisch gevoel wanneer je aan het einde van de dag, moe maar voldaan, aankomt op de plaats van bestemming.

Het is nu 2021 en dit jaar vieren veel mensen vakantie in eigen land, ook ik. Ergens op Facebook kwam ik een stukje tegen over de Dutch Moutain Trail en mijn oude wens kwam opnieuw aan de oppervlakte borrelen. Opeens dacht ik: dit is je kans. Dit is een perfecte gelegenheid om te kijken hoe het je bevalt. Als je het leuk vind kan je daarna steeds een stapje hoger gaan en zodoende de nodige ervaring opdoen. Nog steeds is er niemand in mijn omgeving gek genoeg om met me mee te gaan wandelen. Maar op internet zijn tegenwoordig genoeg tips te vinden voor solo wandelingen in de bergen. En de techniek heeft ondertussen ook niet stil gestaan, het mobiele bereik is vele malen beter en goedkoper geworden. Mijn mindset van 2008 is weer terug. Als ik dit heel graag wil doen, dan doe ik het gewoon.