Gorilla trekking Oeganda

Voor mij de reden om naar Oeganda te gaan: een bezoek aan de berggorilla’s. Al heel lang stond een gorilla trekking in Oeganda op mijn bucketlist. Het leek me zo mooi om oog in oog te kunnen staan met deze bijzondere dieren. En ik kan je nu vertellen: dat is het ook. Staat een gorilla trekking in Oeganda ook op jouw bucket list? Lees hier wat het kledingadvies is voor een gorillatrekking, wat je mee moet nemen en wat je kunt verwachten. Hoe je aan tickets komt en wat het kost om de gorilla’s te zien in Oeganda. Hopelijk sta jij dan ook snel een keer oog in oog met deze bijzondere dieren.

Een goede voorbereiding voor je reis naar Oeganda

📜 Visum Oeganda aanvragen
✈ Vliegtickets vergelijken? De goedkoopste vliegtickets naar Oeganda
🏩 Vergelijk hotelprijzen in Kampala en vind de beste deal
🦍 Ook berggorilla’s zien? Boek een rondreis bij Sawadee, Koning Aap of Djoser
🐘 De mooiste bezienswaardigheden in Oeganda
🦒 Populaire tours en activiteiten in Oeganda
🌎 Bekijk alle artikelen over Oeganda

Kledingadvies voor een gorilla trekking

Het beste is om een lange broek en een shirt met lange mouwen te dragen. De kans is namelijk groot dat je dwars door struiken heen moet om bij de gorilla’s te komen. Bedekkende kleding beschermt je dan tegen takken, brandnetels, doornen en alle andere dingen die kunnen prikken of irriteren. Doe vooral ook je sokken over je broekspijpen heen, zodat de kolonies grote mieren die je onderweg tegen komt niet je broekspijp in kunnen. Het laatste dat je wil is uit de kleren moeten midden in de jungle om jezelf te ontdoen van de bijtgrage mieren. Ook is het verstandig om kleding te dragen in natuurlijke kleuren, zoals groen of kaki. Felle kleuren, blauwe of zwarte kleding kunnen juist bepaalde insecten aantrekken.

De paden kunnen erg slikkerig en glad zijn en je zult veel moeten klimmen en dalen. Ook kan het zijn dat je af en toe een riviertje over moet steken, dus het is aan te raden om waterdichte, enkelhoge wandelschoenen aan te doen. Daarmee heb je lekker veel grip en blijven je voeten droog.

Neem ook een regenjas of poncho mee, want de kans op regen is vrij groot. Als laatste is het handig om een setje tuin- of werkhandschoenen mee te nemen. Deze kunnen bijvoorbeeld goed van pas komen wanneer je jezelf op wilt trekken aan takken of struiken.

Wat neem je nog meer mee tijdens een gorilla trekking

Gebruik een insectenwerend middel op je toch nog onbedekte huid om je o.a te beschermen tegen de tse tse vlieg en andere insecten. Dit doe je voordat je aan de gorilla trekking begint, zodat je niet per ongeluk direct op insecten sprayt.

Je kunt ter plekke een wandelstok krijgen voor meer steun onderweg, maar uiteraard kan je ook je eigen wandelstokken mee nemen. Neem verder nog een zonnebril en een goed hoofddeksel mee om je te beschermen tegen de zon.

Qua eten en drinken is het goed om 1 à 1,5 liter water mee te nemen en natuurlijk een lunch en snacks voor onderweg.

Zelf had ik mijn Sony systeemcamera mee met een 70 – 300 mm lens. Ik moet eerlijk zeggen dat de gorilla’s soms zo dichtbij waren dat 70 mm te ver ingezoomd was. Je hebt dus zeker geen super zoomlens nodig, al kan dat leuk zijn voor close-ups. Ik had eerst mijn lensdop op de lens zitten, maar dan besloeg de lens helemaal. Dus die heb ik er uiteindelijk afgehaald, want anders moest ik steeds wachten tot de lens weer droog was. En natuurlijk is het altijd handig om een reserve accu en SD-kaart mee te nemen.

De gorilla trekking in Oeganda

We vertrekken ’s ochtends om 7 uur al vanuit het Lake Mutanda Resort. Al slingerend rijden we over een hobbelige zandweg vol kuilen door de bergen. Gelukkig heb ik geen last van hoogtevrees, want op sommige stukken kan ik vanuit de bus zo de afgrond in kijken. Ondanks dat zijn de uitzichten vanuit de bus echt weergaloos. Het weidse uitzicht wordt onderbroken door mistflarden waar langzaam de eerste zonnestralen doorheen schijnen. Het is een prachtig tafereel waar we volop van kunnen genieten aangezien we heel langzaam over deze weg heen moeten hobbelen.

Eenmaal aangekomen in het park worden we verwelkomd door een groep zingende en dansende vrouwen. Hierna krijgen we een korte introductie waarin wordt uitgelegd hoe een gorilla trekking in Oeganda in zijn werk gaat. Er mogen maximaal 8 mensen in een groep en met elke groep gaan een parkwachter en 2 beveiligers mee. De beveiligers hebben een geweer bij zich, omdat er bijvoorbeeld ook bosolifanten in het woud leven. Mochten we er een tegenkomen en deze zou agressief reageren, dan kunnen de beveiligers in de lucht schieten om de olifant te verjagen. Elke gorillafamilie (die bezoek mag ontvangen) mag per dag maar één keer bezocht worden. Vanaf het moment dat ze gevonden zijn mag je er maximaal een uur blijven.

Verder kan je er voor kiezen om voor $20,- een drager in te huren. Dit zijn lokale jongens die op deze manier iets kunnen verdienen. Zij dragen je rugzak voor je en helpen je letterlijk een handje bij de soms lastige beklimmingen of afdalingen. Misschien heb je niet perse een drager nodig, maar overweeg het toch om de lokale community te helpen.

Mijn ervaringen tijdens de gorilla trekking in Oeganda

Wij zijn in totaal met 16 mensen en worden verdeeld in een groep goede lopers en een groep iets minder goede lopers. Ik ben een twijfelgeval en sluit me eerst aan bij de goede lopers die dan vol is. Dan blijkt er nog iemand te zijn die erg graag de iets moeilijkere wandeling wil maken en mij maakt het helemaal niets uit. Mijn droom is om oog in oog te staan met de berggorilla’s. Of dat na 1 of 3 uur wandelen is maakt me niet uit, dus steek ik over naar de andere groep.

De wandeling door het regenwoud is echt prachtig, maar soms wel pittig. Mijn camera heb ik in mijn rugzak zitten die ik heb afgegeven aan de drager die ik heb ingehuurd. Helaas heb ik dus geen foto’s gemaakt tijdens onze wandeling. In het begin lopen we gewoon op de paden, dus dat is redelijk goed te doen. Alleen de modderige hellingen op en af vind ik best zwaar, omdat ik continue op moet letten dat ik niet weg glij. Regelmatig glijdt mijn voet toch weg en moet ik de hand van mijn drager stevig vast houden.

Onderweg heeft de parkwachter contact met de spoorzoekers die vanmorgen “onze” gorillafamilie gevonden hebben. Zo weten we waar we heen moeten. Het laatste stuk naar de gorilla’s moeten we dwars door het oerwoud heen, terwijl de parkwachter zich met zijn machete een weg baant door de dichte begroeiing. Opeens staan we stil en mag ik mijn camera uit mijn rugzak halen en gaan de dragers met de rest van onze spullen een eindje verderop staan. Dan vallen de spoorzoekers me pas op. Ze wijzen omhoog in een boom en daar zien we dan de reden waarom gorilla trekking in Oeganda zo mooi is.

Oog in oog met de zilverrug

Bovenin een boom zien we een vrouwelijke gorilla zitten. De vrouwen en kinderen schijnen allemaal nog hoog in de bomen te zitten. Elke gorilla zit in een andere boom, zodat ze allemaal genoeg te eten hebben. De zilverrug daarentegen zit nog op de grond en daarom gaan we hem eerst bezoeken. We lopen weer een stukje dwars door het oerwoud, maar deze keer zonder hulp van onze dragers. We treffen de zilverrug inderdaad op de grond aan, maar al na een paar minuten klimt hij een paar meter omhoog een boom in. De boom staat op een helling en om ons goed zicht te geven, maken de parkwachten met hun machetes wat ruimte voor ons. We kunnen dan allemaal naast elkaar op de helling staan. Om de gladde helling op te komen krijg ik een duw onder mijn kont van de parkwachter die daar behoorlijk om moet gniffelen.

We blijven denk ik bijna een half uur rond de zilverrug staan. Daarna komen de vrouwen naar beneden en lopen we iets meer hun richting op om deze ook te zien. De zilverrug vind het blijkbaar niet leuk dat we weglopen, want hij klimt uit de boom en komt door het dichte struikgewas achter ons aan. We horen hem dichterbij komen, maar weten niet precies waar hij weer tevoorschijn zal komen. Dan opeens komt hij 2 meter voor ons het struikgewas uit en we schrikken ons rot. De parkwachters roepen dat we niet weg moeten rennen. Doe maar een stap naar achteren en geef hem wat ruimte. Pontificaal, ons aankijkend, gaat hij voor ons zitten en begint op zijn gemak takken en bladeren naar binnen te werken. Nog een beetje geschrokken pakken we er onze camera’s weer bij, want beter dan dit gaan we hem niet voor onze lens krijgen.

Een babygorilla steelt de show

De berggorilla’s besteden de hele ochtend aan eten en wanneer ze genoeg hebben zoeken ze elkaar op om te chillen en te socializen. Het leukste is dus als je tijdens dat moment bij ze aankomt, zodat je ze goed kunt zien. Wij waren een beetje te vroeg, maar na ons zilverrug avontuur verzamelen er zich steeds meer gorilla’s uit de groep om ons heen. Uiteindelijk mogen we ook iets langer dan een uur blijven. Ik denk omdat we het eerste half uur alleen bij de zilverrug stonden en de rest niet in onze buurt was.

Heel dicht in de struiken zit een vrouwelijke gorilla met een jong van zo’n 9 maanden oud. Eerst verstopt het zich, spelend en over de vloer rollend, achter zijn moeder. Soms wordt het spelen even onderbroken om naar ons te kunnen gluren. Daarna besluit het jong in een boom te klimmen om daar verder te spelen. Hij hangt ondersteboven aan takken, klimt, slingert, grijpt wel eens mis en stopt soms even om te kijken of wij nog wel kijken. Ik vind het zo leuk om naar deze jonge gorilla te kijken dat ik daar de rest van de tijd blijf staan. Er lopen nog een paar gorilla’s voorbij en ik zie er ook enkele in de bomen. Maar de rest van de groep heb ik dus niet zo goed gezien. Voor ik er erg in heb is er al ruim een uur verstreken en moeten we echt weer terug.

Gorilla trekking certificaat

We lopen dezelfde weer terug naar het beginpunt. Op een gegeven moment lopen we op een smal pad waarvan direct rechts een helling stijl omlaag loopt. Ik probeer over een grote boomstam heen te stappen, verlies mijn evenwicht en duik zo voorover de helling af. Ik rol een keer of drie om mijn eigen as en elke keer als ik denk dat ik stop met rollen hoor ik weer wat takken breken en rol ik nog een stukje verder. Gelukkig kom ik geen grote obstakels tegen en kom ik al vrij snel toch stil te liggen. Ik krabbel overeind en mijn drager staat al naast me en trekt me terug omhoog het pad op. Daar blijven we allemaal even staan tot ik ben gestopt met trillen en dan gaan we dapper verder.

Na afloop moeten we bij elkaar gaan zitten en nog even wachten. Omdat wij rond 13:00 al weer terug zijn benutten we deze tijd om te lunchen. De andere groep, die verder moesten lopen, zijn onderweg ergens gestopt om te eten. Na de lunch krijgen we allemaal een gorilla trekking certificaat waarop staat welke familie we bezocht hebben. Een leuk aandenken aan deze geweldige dag.

Zelf een gorilla trekking in Oeganda boeken

Om een gorilla trekking te mogen doen heb je een permit nodig. Momenteel kost een permit voor een gorilla trekking $700,- en deze kan je kopen bij een touroperator of safaribedrijf. Touroperators kopen de permits dan weer bij de Uganda Wildlife Authority (UWA). De vergunningen zijn zo duur om het aantal toeristen bij de gorilla’s te beperken. Ook dragen de kosten natuurlijk bij aan de bescherming van de berggorilla’s. Het handigste is om een meerdaagse gorilla trekking te boeken, zodat je meteen ook vervoer van en naar het park hebt en een overnachting in de buurt.